Verhaal Analyse!
Titel; Dagen van gras.
Geschreven door Philip Huff.
Uitgever; Noordhoff Uitgevers BV, 1e uitgave was in 2014.
Ik denk dat de schrijver deze titel heeft gekozen omdat het grootste gedeelte van het verhaal zich afspeelt op het weiland waar hij is opgegroeid. Dagen van gras, hij was dagen in zijn boomhut, dagen in het huis van zijn opa wat aan het weiland vast zat.
http://www.scholieren.com/boekverslag/72815
Samenvatting: De hoofdpersoon is ‘ik’. Deze ik-persoon is Benjamin, afgekort Ben. In de proloog vertelt Ben over waar hij nu leeft. Vanaf het eerste hoofdstuk vertelt hij over zijn hele jeugd en hoe hij terecht is gekomen in de adolescentenkliniek en hoe hij uiteindelijk beter is geworden.
Ben woont zijn hele leven al op het landgoed Weldra met zijn ouders. Zijn opa en oma wonen in een huis iets verder op. Ben heeft een goede band met zijn vader, die hem de passie voor muziek heeft overgedragen. Zijn ouders gaan echter scheiden dus Ben ziet hem bijna nooit meer. Ook met zijn opa heeft Ben een goede band, hij is altijd een soort voorbeeld voor hem geweest, iemand naar wie hij tegen op keek. Hij heeft hem ook leren schaken, dit is een onderwerp die vaak voor komt in het boek. Met zijn moeder heeft hij een wat minder goede band. Zijn moeder is vaak depressief.
Toen Ben negen jaar was, kwam er een nieuwe familie op het landgoed wonen, met een jongen die Tom heette, zij worden in korte tijd beste vrienden. Ze delen alles met elkaar, waaronder de passie voor muziek luisteren en spelen. Hun droom is om samen een band op te richten en beroemd te worden. Hun favoriete plek om muziek te luisteren is de boomhut die Ben’s vader voor hem heeft gemaakt. Naarmate de jongens ouder worden gaan ze experimenteren met allerlei dingen. Tom is gewaagder dan Ben, dus alle ideeën over jointjes, paddo’s en de rest komen van hem. Meestal gaat het goed maar als Ben en Tom op een dag in de boomhut een jointje roken en in slaap vallen, ontstaat er brand in de boomhut. Ben wordt net op tijd wakker en kan uit de boomhut springen, hij breekt alleen zijn arm en raakt bewusteloos. Hij wordt pas wakker als hij in het ziekenhuis is. Daarna wordt hij naar een jeugdkliniek, de Thorbeckehof, gestuurd omdat hij door al dat drugsgebruik een psychose (een psychische aandoening waarbij de patiënt het normale contact met de werkelijkheid kwijt is) heeft gehad. Het gaat hier niet zo goed met hem. Hij schrijft brieven voor zijn vader en Tom. Hij krijgt echter geen antwoord. Na een tijdje heeft hij een droom over de boomhut brand. Hij droomt dat Tom niet op tijd wakker werd en daarom dood is gegaan. Als zijn moeder hem komt bezoeken vraagt hij of dat waar is, zij zegt ja. Maar het is niet duidelijk of zij het over Tom heeft of over zijn vader, want die blijkt ook dood te zijn.
Als het iets beter met Ben gaat wordt hij overgeplaatst in een adolescentenkliniek, Den Dolder in Zwolle. Hier ontmoet hij Anna, met wie hij een goede band krijgt. Ben zegt aan het begin van het boek dat Anna de reden is waarom het nu weer zo goed met hem gaat. Als Anna wordt ontslagen uit de kliniek, zonder afscheid te nemen, gaat het ineens heel goed met Ben. Hij heeft veel meer motivatie om beter te worden en uit de kliniek te komen. Het gaat zo goed met hem dat hij weer wordt overgeplaatst naar een steunwoning voor adolescenten (De Dwars) in Amsterdam. Voordat hij naar De Dwars vertrekt, geeft zijn moeder hem een brief die zijn vader vlak voor zijn overlijden had geschreven. Hierin vertelt hij Ben voor het eerst dat hij een ernstige ziekte had en dat hij spoedig zal overlijden.
Herfst is oranje
Het klinkt als regen op de dakpannen
Het smaakt naar warme chocolademelk
Het ruikt als modder in de straat
Het ziet eruit als tomatensoep
Het maakt dat ik door de regen moet fietsen
Stress
Stress is donkerblauw
Het klinkt als kopjes die vallen
Het smaakt naar zwarte koffie
Het ruikt als schoonmaakmiddel
Het ziet eruit als storm
Het maakt dat ik me in de war voel
Dood
Dood is zwart
Het klinkt als een gemarteld dier
Het smaakt naar bittere wijn
Het ruikt als aangebrand vlees
Het ziet eruit als een afgelegen meer
Het maakt dat mensen weg gaan en verdriet achterlaten
Juffrouw A
Op 19 september, een nevelige
negentiende, stapte juffrouw A
aan de verkeerde kant van
haar scheepje Steeds Tevreeden
in het Meppelerdiep..
Het was al koud, zij had
de kachel niet aan kunnen krijgen,
haar moeder was gestorven,
alles roestte en knarste, vanuit
haar kombuis leken god en
sociale zaken niet te bereiken.
zij ging van boord.
Rutger Kopland 1934-
Kenmerken over dit gedicht:
- Datum
- Korte zinnen
- Dichterlijke vrijheid
- Titel & schrijver
Kenmerken algemeen:
- Rijmschema
- Metrum & ritme
- Dichterlijke vrijheid
- Bronnen ( Titel, bundel, jaartal, schrijver. )
- Synoniemen
- Herhaling
- Strofes
- Leestekensgebruik
Betekenis gedicht:
- Ze beschrijven waarom ze zo verdrietig is en hoe haar einde verliep. Ze had namelijk geen geld en haar moeder was gestorven.
Ik lees zonder moeite elk jaar de verplichte boeken. Jeugdliteratuur spreekt me zeker nog aan en ook populaire series, maar boeken met volwassenen in de hoofdrol vind je ook heel aanvaardbaar. Belangrijk is wel dat je je goed met de hoofdpersoon kunt identificeren, en het boek moet niet al te verwarrend zijn.
Vroeger toen ik net begon met lezen, las ik altijd boekjes zoals maan roos vis, en boeken over Nijntje. Ook las ik boeken zoals Jip en Janneke, dat werd voornamelijk voorgelezen aan mij. Er zijn meerdere boeken die aan mij voor werden gelezen, maar daar weet ik niet meer zoveel van. Dit waren eigenlijk de eerste boeken die aan mij werden voor gelezen.
Ik begon al best snel met lezen want ik vond vroeger lezen al heel leuk. Op de basisschool begonnen wij al in groep 3 met lezen, en dan had je bepaalde niveaus. Ik had al snel AVI 9, zo noemde je deze niveaus en AVI 9 was het hoogst. We gingen dan lezen met kinderen uit onze klas, en dan moest telkens iedereen een paar zinnetjes lezen. Ik begon toen met lezen van boeken zoals Pinkeltje, of de gebroeders van de Kameleon, of de dikke bende van de Korenwolf, dat was een boek dat ging over kinderen die in een hotel woonde en daar allemaal avonturen mee maakte. En boeken over Meester Jaap, en boeken die over school gingen, boeken van Jacques Vriens. Een paar van die boeken zijn; En de groeten van groep 8, Het achtste groepie tegen het soepie, Bende in de bovenbouw. Die boeken vond ik heel leuk, het waren verhalen over school, die las ik heel veel.
Ik leerde al snel hoe ik al heel snel moest lezen. Dat is altijd wel een voordeel geweest, vooral met school. Als ik dan met school boeken moest lezen, dan had ik die altijd snel uit, en met lees toetsen heb ik erg voordeel bij. Ik haal daar altijd wel goede punten mee omdat ik snel lees. Ik lees ook best vaak uit school, op vakantie lees ik ook altijd veel. Vroeger ging ik ook heel vaak naar de bibliotheek in Oisterwijk, maar tegenwoordig heb ik bijna alle leuke boeken al gelezen in de bibliotheek. Dus daarom ga ik er bijna niet meer naartoe.
Tegenwoordig lees ik graag spannende boeken, zoals Zusje. Ik vind die boeken altijd leuk omdat ze zo spannend zijn, en die lees ik dan meestal wel snel uit omdat ik het dan gewoon te spannend vind. Ik vind ook echt typische meisjes boeken ook heel leuk, boeken van Maren Stoffels, of van Carry Slee. Joèl vind ik een heel leuk boek, daar zat een heel spannende verhaal lijn in, dat boek is van Carry Slee. Ik lees nooit echt tijdschriften of kranten,
Mijn top 10 boeken is:
1. Zusje van Rosamund Lupton.
2. Joël van Carry Slee.
3. Spijt van Carry Slee.
4. De Hongerspelen van Suzanne Collins.
5. Spotgaai van Suzanne Collins.
6. Vlammen van Suzanne Collins.
7. 100% Lola van Niki Smits.
8. Stalker van Helen Vreeswijk.
9. Overdosis van Helen Vreeswijk.
10. Razend van Carry Slee.
Titel; Dagen van gras.
Geschreven door Philip Huff.
Uitgever; Noordhoff Uitgevers BV, 1e uitgave was in 2014.
Ik denk dat de schrijver deze titel heeft gekozen omdat het grootste gedeelte van het verhaal zich afspeelt op het weiland waar hij is opgegroeid. Dagen van gras, hij was dagen in zijn boomhut, dagen in het huis van zijn opa wat aan het weiland vast zat.
- Het is opgedragen aan de broer en zus van de schrijver.
- Ik denk dat dit een roman is, want er zijn meerdere gebeurtenissen, en het zijn meer dan 100 paginas.
- De genre is een Psychologische Roman.
- De hoofdrolspeler is Ben, ik vind Ben wel een karakterpersonage. Zijn grote passie is muziek, en door alles wat er gebeurd in zijn leven doet hij ook drugs.
- In het begin speelt het zich af in de begin jaren van Ben, toen hij net naar de 1e ging, de rest van het boek speelt in de tijd van de jaren van Ben, hoe hij opgroeit. Zo laat hij je kennis maken met het leven van Ben. De tijd is wel belangrijk, want ze doen ook flashbacks erin, dus dan is de tijd wel belangrijk. Het huis van de opa van Ben is best belangrijk, daar hecht hij zelf ook veel waarde aan. Hij is daar ook erg vaak.
http://www.scholieren.com/boekverslag/72815
Samenvatting: De hoofdpersoon is ‘ik’. Deze ik-persoon is Benjamin, afgekort Ben. In de proloog vertelt Ben over waar hij nu leeft. Vanaf het eerste hoofdstuk vertelt hij over zijn hele jeugd en hoe hij terecht is gekomen in de adolescentenkliniek en hoe hij uiteindelijk beter is geworden.
Ben woont zijn hele leven al op het landgoed Weldra met zijn ouders. Zijn opa en oma wonen in een huis iets verder op. Ben heeft een goede band met zijn vader, die hem de passie voor muziek heeft overgedragen. Zijn ouders gaan echter scheiden dus Ben ziet hem bijna nooit meer. Ook met zijn opa heeft Ben een goede band, hij is altijd een soort voorbeeld voor hem geweest, iemand naar wie hij tegen op keek. Hij heeft hem ook leren schaken, dit is een onderwerp die vaak voor komt in het boek. Met zijn moeder heeft hij een wat minder goede band. Zijn moeder is vaak depressief.
Toen Ben negen jaar was, kwam er een nieuwe familie op het landgoed wonen, met een jongen die Tom heette, zij worden in korte tijd beste vrienden. Ze delen alles met elkaar, waaronder de passie voor muziek luisteren en spelen. Hun droom is om samen een band op te richten en beroemd te worden. Hun favoriete plek om muziek te luisteren is de boomhut die Ben’s vader voor hem heeft gemaakt. Naarmate de jongens ouder worden gaan ze experimenteren met allerlei dingen. Tom is gewaagder dan Ben, dus alle ideeën over jointjes, paddo’s en de rest komen van hem. Meestal gaat het goed maar als Ben en Tom op een dag in de boomhut een jointje roken en in slaap vallen, ontstaat er brand in de boomhut. Ben wordt net op tijd wakker en kan uit de boomhut springen, hij breekt alleen zijn arm en raakt bewusteloos. Hij wordt pas wakker als hij in het ziekenhuis is. Daarna wordt hij naar een jeugdkliniek, de Thorbeckehof, gestuurd omdat hij door al dat drugsgebruik een psychose (een psychische aandoening waarbij de patiënt het normale contact met de werkelijkheid kwijt is) heeft gehad. Het gaat hier niet zo goed met hem. Hij schrijft brieven voor zijn vader en Tom. Hij krijgt echter geen antwoord. Na een tijdje heeft hij een droom over de boomhut brand. Hij droomt dat Tom niet op tijd wakker werd en daarom dood is gegaan. Als zijn moeder hem komt bezoeken vraagt hij of dat waar is, zij zegt ja. Maar het is niet duidelijk of zij het over Tom heeft of over zijn vader, want die blijkt ook dood te zijn.
Als het iets beter met Ben gaat wordt hij overgeplaatst in een adolescentenkliniek, Den Dolder in Zwolle. Hier ontmoet hij Anna, met wie hij een goede band krijgt. Ben zegt aan het begin van het boek dat Anna de reden is waarom het nu weer zo goed met hem gaat. Als Anna wordt ontslagen uit de kliniek, zonder afscheid te nemen, gaat het ineens heel goed met Ben. Hij heeft veel meer motivatie om beter te worden en uit de kliniek te komen. Het gaat zo goed met hem dat hij weer wordt overgeplaatst naar een steunwoning voor adolescenten (De Dwars) in Amsterdam. Voordat hij naar De Dwars vertrekt, geeft zijn moeder hem een brief die zijn vader vlak voor zijn overlijden had geschreven. Hierin vertelt hij Ben voor het eerst dat hij een ernstige ziekte had en dat hij spoedig zal overlijden.
- Ik denk het onderwerp van het verhaal is volwassen worden, hij word volwassen en ondertussen krijgt hij heel veel problemen.
- Het begin is een Post Rem, ze gebruiken ook veel flashbacks in het verhaal, ze beginnen in het boek met het einde van het verhaal.
- Het is een gesloten einde, ze vertellen dat het beter gaat met Ben, dat hij misschien zelfs opzich zelf mag wonen met zijn oom in Amsterdam.
- Het is de ik verteller, ze vertellen vanuit Ben zijn standpunt. Ze vertellen hoe Ben alles meemaakt, met de ik-vorm.
- Het verhaal wordt chronologisch verhaal, ze gebruiken flashbacks in het verhaal. Soms gaan ze terug na gebeurtenissen in het verhaal, die eerder zijn gebeurd.
- De Beatles, dat ze het telkens over de Beatles hebben, dat ze bij elk gevoel een Beatles liedje er bij doen dat beschrijft hoe ze zich voelen.
Herfst is oranje
Het klinkt als regen op de dakpannen
Het smaakt naar warme chocolademelk
Het ruikt als modder in de straat
Het ziet eruit als tomatensoep
Het maakt dat ik door de regen moet fietsen
Stress
Stress is donkerblauw
Het klinkt als kopjes die vallen
Het smaakt naar zwarte koffie
Het ruikt als schoonmaakmiddel
Het ziet eruit als storm
Het maakt dat ik me in de war voel
Dood
Dood is zwart
Het klinkt als een gemarteld dier
Het smaakt naar bittere wijn
Het ruikt als aangebrand vlees
Het ziet eruit als een afgelegen meer
Het maakt dat mensen weg gaan en verdriet achterlaten
Juffrouw A
Op 19 september, een nevelige
negentiende, stapte juffrouw A
aan de verkeerde kant van
haar scheepje Steeds Tevreeden
in het Meppelerdiep..
Het was al koud, zij had
de kachel niet aan kunnen krijgen,
haar moeder was gestorven,
alles roestte en knarste, vanuit
haar kombuis leken god en
sociale zaken niet te bereiken.
zij ging van boord.
Rutger Kopland 1934-
Kenmerken over dit gedicht:
- Datum
- Korte zinnen
- Dichterlijke vrijheid
- Titel & schrijver
Kenmerken algemeen:
- Rijmschema
- Metrum & ritme
- Dichterlijke vrijheid
- Bronnen ( Titel, bundel, jaartal, schrijver. )
- Synoniemen
- Herhaling
- Strofes
- Leestekensgebruik
Betekenis gedicht:
- Ze beschrijven waarom ze zo verdrietig is en hoe haar einde verliep. Ze had namelijk geen geld en haar moeder was gestorven.
Ik lees zonder moeite elk jaar de verplichte boeken. Jeugdliteratuur spreekt me zeker nog aan en ook populaire series, maar boeken met volwassenen in de hoofdrol vind je ook heel aanvaardbaar. Belangrijk is wel dat je je goed met de hoofdpersoon kunt identificeren, en het boek moet niet al te verwarrend zijn.
Vroeger toen ik net begon met lezen, las ik altijd boekjes zoals maan roos vis, en boeken over Nijntje. Ook las ik boeken zoals Jip en Janneke, dat werd voornamelijk voorgelezen aan mij. Er zijn meerdere boeken die aan mij voor werden gelezen, maar daar weet ik niet meer zoveel van. Dit waren eigenlijk de eerste boeken die aan mij werden voor gelezen.
Ik begon al best snel met lezen want ik vond vroeger lezen al heel leuk. Op de basisschool begonnen wij al in groep 3 met lezen, en dan had je bepaalde niveaus. Ik had al snel AVI 9, zo noemde je deze niveaus en AVI 9 was het hoogst. We gingen dan lezen met kinderen uit onze klas, en dan moest telkens iedereen een paar zinnetjes lezen. Ik begon toen met lezen van boeken zoals Pinkeltje, of de gebroeders van de Kameleon, of de dikke bende van de Korenwolf, dat was een boek dat ging over kinderen die in een hotel woonde en daar allemaal avonturen mee maakte. En boeken over Meester Jaap, en boeken die over school gingen, boeken van Jacques Vriens. Een paar van die boeken zijn; En de groeten van groep 8, Het achtste groepie tegen het soepie, Bende in de bovenbouw. Die boeken vond ik heel leuk, het waren verhalen over school, die las ik heel veel.
Ik leerde al snel hoe ik al heel snel moest lezen. Dat is altijd wel een voordeel geweest, vooral met school. Als ik dan met school boeken moest lezen, dan had ik die altijd snel uit, en met lees toetsen heb ik erg voordeel bij. Ik haal daar altijd wel goede punten mee omdat ik snel lees. Ik lees ook best vaak uit school, op vakantie lees ik ook altijd veel. Vroeger ging ik ook heel vaak naar de bibliotheek in Oisterwijk, maar tegenwoordig heb ik bijna alle leuke boeken al gelezen in de bibliotheek. Dus daarom ga ik er bijna niet meer naartoe.
Tegenwoordig lees ik graag spannende boeken, zoals Zusje. Ik vind die boeken altijd leuk omdat ze zo spannend zijn, en die lees ik dan meestal wel snel uit omdat ik het dan gewoon te spannend vind. Ik vind ook echt typische meisjes boeken ook heel leuk, boeken van Maren Stoffels, of van Carry Slee. Joèl vind ik een heel leuk boek, daar zat een heel spannende verhaal lijn in, dat boek is van Carry Slee. Ik lees nooit echt tijdschriften of kranten,
Mijn top 10 boeken is:
1. Zusje van Rosamund Lupton.
2. Joël van Carry Slee.
3. Spijt van Carry Slee.
4. De Hongerspelen van Suzanne Collins.
5. Spotgaai van Suzanne Collins.
6. Vlammen van Suzanne Collins.
7. 100% Lola van Niki Smits.
8. Stalker van Helen Vreeswijk.
9. Overdosis van Helen Vreeswijk.
10. Razend van Carry Slee.